Hersenontwikkeling
Om goed de impact van chronische stress op de hersenontwikkeling te kunnen duiden is het belangrijk om de normale hersenontwikkeling te bekijken. De hersenen ontwikkelen zich in een vaste volgorde: eerst de meest eenvoudige neurale netwerken en daarna de meer complexe netwerken. De onderste delen vormen de basis voor de hoger gelegen hersendelen. Net als bij het bouwen van een huis. |
|
|
|
Ons stress'raampje'
Iedereen beschikt over een bepaalde marge, een raampje, waarbinnen je stress kan verdragen. Hoe groter dit raampje, hoe meer stress je kan verdragen. Personen met een kleiner raampje zijn gevoeliger en sneller gespannen. Doorheen de dag fluctueren stress en emoties. Zolang de stress binnen het raampje blijft kan men redeneren, nadenken over hoe te reageren en oplossingen bedenken. Bij teveel stress of als reactie op bepaalde prikkels gaan mensen uit hun raampje. |
|
Stress op zich is niet ongezond. Wanneer een kind zich gestresseerd voelt voordat hij een nieuwe activiteit begint, helpt hem dat waarschijnlijk om dit beter te doen: gerichtere focus, wat meer adrenaline.
Wanneer een kind in omstandigheden verkeert waar veel stress is vb. iemand is ernstig ziek, op de vlucht,... dan kan een kind deze stress aan als hij zich voldoende gesteund voelt door zijn ouders of verzorgers = verdraagbare stress.
Wanneer stresssystemen langdurig geactiveerd blijven en een kind te weinig steun en bescherming ervaart, dan is er sprake van toxische of chronische stress. Jonge kinderen zijn nog niet in staat om dit verhoogde stressniveau zelf weer te verminderen. Ze hebben daar ouders voor nodig. Wanneer deze ouders zelf de oorzaak van de stress zijn en/of wanneer ze hun kinderen onvoldoende kunnen helpen de stress te reguleren ontstaat er toxische stress.
Wanneer een kind in omstandigheden verkeert waar veel stress is vb. iemand is ernstig ziek, op de vlucht,... dan kan een kind deze stress aan als hij zich voldoende gesteund voelt door zijn ouders of verzorgers = verdraagbare stress.
Wanneer stresssystemen langdurig geactiveerd blijven en een kind te weinig steun en bescherming ervaart, dan is er sprake van toxische of chronische stress. Jonge kinderen zijn nog niet in staat om dit verhoogde stressniveau zelf weer te verminderen. Ze hebben daar ouders voor nodig. Wanneer deze ouders zelf de oorzaak van de stress zijn en/of wanneer ze hun kinderen onvoldoende kunnen helpen de stress te reguleren ontstaat er toxische stress.
|